35 aniversario del inicio de la campaña de insumisión

Protesta ante el Gobierno Militar en el 35 aniversario del inicio de la campaña de insumisión

Este martes 20 de febrero se conmemora el 35 aniversario del inicio de la campaña de insumisión al servicio militar obligatorio y la prestación social sustitutoria

A lo largo de 12 años 25.000 jóvenes del Estado Español -12.000 en Euskal Herria- se declararon insumisos.•Cabe recordar que el 20 de febrero de hace 35 años se presentaron ante diferentes Gobiernos Militares del Estado Español 57 jóvenes insumisos; de los cuales once resultaron detenidos e ingresaron en diversas prisiones militares.

1.670 insumisos terminaron en prisiones militares o en la cárcel a lo largo de los 12 años que duró esta iniciativa de Desobediencia Civil: desde febrero del 89 hasta el 31 de diciembre del año 2001, fecha en que se abolió el Servicio Militar Obligatorio.

Protesta Gobernu Militarraren aurrean, intsumisio kanpainaren hasieraren 35. urteurrenean

Astearte honetan, otsailak 20, soldadutzarako intsumisio kanpainaren eta ordezko prestazio sozialaren hasieraren 35. urteurrena ospatuko da

12 urtez, Espainiako Estatuko 25.000 gaztek -12.000 Euskal Herrian- intsumisotzat deklaratu zuten beren burua.Gogoratu behar da duela 35 urteko otsailaren 20an 57 gazte intsumiso aurkeztu zirela Espainiako Estatuko Gobernu Militarren aurrean; horietatik hamaika atxilotu eta hainbat espetxe militarretan sartu ziren.

•1.670 intsumisok espetxe militarretan edo kartzelan amaitu zuten Desobedientzia Zibileko ekimen honek iraun zuen 12 urteetan: 89ko otsailetik 2001eko abenduaren 31ra arte, hau da, Derrigorrezko Zerbitzu Militarra indargabetu zen arte.

Protesta Gobernu Militarraren aurrean, intsumisio kanpainaren hasieraren 35. urteurrenean.
https://www.naiz.eus/es/info/noticia/20240220/soldadutzarako-intsumisio-kanpainaren-35-urteurrenean-garaiko-aldarriak-oraindik-bizirik 
Elkarretaratzea Bilbon, intsumisio kanpainaren 35. urtemugan – Bilbo – Uriola.eus 
Felicidades insumisos! Hoy estáis de aniversario 
Protesta ante el Gobierno Militar en el 35 aniversario del inicio de la campaña de insumisión.

BREVE REPASO HISTÓRICO DE LA INSUMISIÓN


Prentsa Oharra

Astearte honetan, otsailak 20, soldadutzarako intsumisio kanpainaren eta ordezko prestazio sozialaren hasieraren 35. urteurrena ospatuko da

Bilbo, 2024ko otsailaren 20a, asteartea

Astearte honetan, otsailak 20, soldadutzarako intsumisio kanpainaren eta ordezko prestazio sozialaren hasieraren 35. urteurrena ospatuko da. Desobedientzia zibileko ekimen honetan parte hartu zuten pertsonek elkarretaratzea egingo dute astearte honetan Bilboko Kuartel Militarraren aurrean.

Duela 35 urte, espainiar estatuko hainbat gobernu militarren aurrean, lehenengo 57 intsumituak aurkeztu ziren.

Protesta hau 1989ko otsailean hasi zen eta 2001eko abenduaren 31an bukatu zen, egun horretan Derrigorrezko Zerbitzu Militarra abolitua izan zen. 12 urte horietan espainiar estatuko 25000 gazte inguru intsumituak deklaratu ziren, horietatik 12.000 inguru Euskal Herrikoak. Gazte hauek gizartearen desmilitarizazioaren alde borrokatu zuten.

1.670 intsumisok espetxe militarretan edo kartzelan amaitu zuten Desobedientzia Zibileko ekimen honek iraun zuen 12 urteetan.

2001 urteko abenduaren 31an Derrigorrezko Zerbitzu Militarra desagertu zen, baina ez zen izan kasualitatez. Erabaki honen atzean Intsumisioaren estrategia eta antimilitarismoaren garaipena egon zen, antolatutako mobilizazioek fruitua eman zuten.

Soldadutzarekin amaitzea lortu genuen, baina antimilitarismoa zabaltzea izan zen gure garaipenik handiena eta gure helburu nagusia. Ejerzitoen kontra, NATO eta antzeko egituren desagerpena eskatzen, industria militarra zibila bihurtzeko beharra aldarrikatzen eta “Eusko Labela” duen armagintzak salatzen.

Horren adibide dira Sudango eta Ukrainako gerrak edo herri palestinarra jasaten ari den genozidioa. Euskal arma-enpresek harremanak dituzte Israelgo industria militar nagusiekin: Rafael, Elbit, Israel Aerospace Industries (IAI). Tokiko heriotza merkatariek lotura handia dute arma programa batzuen baterako fabrikazioan, bereziki aeronautikoak eta misilenak.

Kontuan izan behar da Espainiako Gobernuak 40.037.081 milioi euroko balioa duten armak saltzeko baimena eman diola Israeli, eta, era berean, urrian SILAM (Elbit) suziri-jaurtigailuen plataformak (576 milioi euro) eta Spike (Rafael) misil kontrazarroak (285 milioi euro) erostea onartu zuela, erakunde sionistak Palestinaren aurkako sarraski-gerra elikatzeko.

Horri gehitu behar diogu Espainiako Gobernuak Ukrainari emandako 350 milioi euroko laguntza militarra gehi 350 milioi euroko laguntza ekonomikoa.

Hori dela eta, gaur goizeko ekintzarekin, Intsumisioaren 35 urtemugan, garai hartako borrokan parte hartu zuten hainbat lagunek, horietatik batzuk epaituak eta espetxeratuak izan zirenak, izan zuten konpromiso berbera berretsi egiten dute:

• GERRAri ETA EJERZITOEI EZ:

►Gerrra ez da inoiz izan gatazkak konpontzeko modua, zentzugabekeriaren garaipena baino.
►Populazio zibila beti izan da helburu militarra.
►Tiro-guneak, koartel eta eraikin militarrak, armagintza, maniobra militarrak, eta abar dira izaten ditugun ondorio bakarrak.

• GASTU MILITARRAREN KONTRA:

► Segurtasunaren aitxakiaz, gero eta gastu militar handiagoa pairatzen ari gara. Horrek beste gizarte beharreei aurre egiteko diru nahikorik ez egotea suposatzen du, adibidez langabezia, etxebizitzaren prezioa, eta abar.
► Politika honekin etekin handienak ateratzen dituena armagintza da. Mota guztietako armen garapena eta salmenta handitu egin da, gizarteko oinarrizko beharrek murrizketak pairatzen dituzten bitartean.

• Nazioarteko harremanetan aldaketa sakon baten beharraren aldeko konpromisoa:

►Sudaneko eta Ukrainako gerrak eta Palestinako herriaren genozidioak erakusten digute egungo mundu ordena guztiz bidegabea dela eta aldaketa erradikalak eskatzen dituela maila sozial, ekonomiko eta politikoan.
►Munduan dugun antolaketa oso zuzengabekoa da: 841 milloi pertsona gozetea jasaten ari dira edo 1000 milloik ez daukate etxebizitza duinik.
►Politika xenofoboak eta gizartearen estigmatizazioa bultzatzen dute eta migrazioa kriminalizatu egiten dute.


Nota de prensa

Este martes 20 de febrero se conmemora el 35 aniversario del inicio de la campaña de insumisión al servicio militar obligatorio y la prestación social sustitutoria

Bilbao, martes 20 de febrero de 2024

Este martes 20 de febrero se conmemora el 35 aniversario del inicio de la campaña de insumisión al servicio militar obligatorio y la prestación social sustitutoria. Personas que participaron en esta iniciativa de desobediencia civil se concentran ante el Acuartelamiento Militar de Bilbao, antiguo Gobierno Militar.

En un día como hoy de hace 35 años se presentaron ante diferentes Gobiernos Militares del Estado Español 57 jóvenes insumisos; de los cuales once resultaron detenidos e ingresaron en diversas prisiones militares.

Esta forma de protesta se desarrolló desde febrero de 1989 hasta el 31 de diciembre del 2001, fecha en que se abolió la mili. 25.000 jóvenes del Estado Español -12.000 en Euskal Herria- se declararon insumisos como forma de apostar por una sociedad desmilitarizada.

1.670 insumisos terminaron en prisiones militares o en la cárcel a lo largo de los 12 años que duró esta iniciativa de Desobediencia Civil.

Cuando el 31 de diciembre del 2001 desapareció el Servicio Militar Obligatorio, y se dio paso a un ejército profesional, el movimiento insumiso y antimilitarista subrayamos que este hecho no fue fruto de la casualidad; fue un éxito de la población civil y de la movilización, la cual consiguió desacreditar el orden militar fruto de una amplia concienciación.

Con la concentración desarrollada ante el Gobierno Militar volvemos a remarcar que el fin de la mili no era nuestro objetivo último. El actual contexto nos reafirma en nuestra lucha contra el ejército, contra el gasto militar y estructuras como la OTAN; por la conversión de la industria militar en civil; y frente a la fabricación y exportación de armas “Eusko Label”.

Un ejemplo es la guerra en Ucrania o el Genocidio del pueblo palestino. Las empresas de armas vascas mantienen relaciones con las principales industrias militares de Israel: Rafael, Elbit, Israel Aerospace Industries (IAI). Mantienen una fuerte conexión en la fabricación conjunta de diversos programas de armas, especialmente aeronáuticos y de misiles.

Hay que tener en cuenta que el Gobierno español ha autorizado la venta armas a Israel por valor de 40.037.081 millones de euros y, a su vez, aprobó en octubre la adquisición de las plataformas de lanzacohetes SILAM (Elbit), por 576 millones, y los misiles contracarro Spike (Rafael), por 285 millones de euros: 861 para alimentar la guerra de Israel contra Palestina.

A lo que debemos sumar la ayuda militar a Ucrania por parte del Gobierno Español por valor de 320 millones y la financiera en 350 millones de euros.

Por este motivo, con la iniciativa de esta mañana -y 35 años después del inicio de la campaña de insumisión-, personas que participaron en este movimiento, algunas de ellas juzgadas y/o encarceladas por su compromiso antimilitarista, ratifican su compromiso con el…

• NO A LA GUERRA y AL EJÉRCITO, ya que:

► La guerra nunca ha sido una solución a los conflictos sino el triunfo de la sinrazón.
► La población civil es utilizada como objetivo militar indiscriminado.
► Sólo supone Campos de Tiro, Acuartelamientos e Instalaciones Militares, Fábricas de Armas, Maniobras Militares…

• CONTRA EL GASTO MILITAR:

► Con la excusa de la seguridad se está dando un alarmante incremento del gasto militar en detrimento de otras partidas presupuestarias destinadas a problemas sociales tan graves como la precariedad, la pobreza, la carestía de la vivienda o el desmantelamiento de la sanidad pública.
► Con estas medidas los únicos beneficiados son la industria armamentística pues se ha dado un notable desarrollo en la fabricación y exportación de armas todo ello en perjuicio de la población civil y sus necesidades básicas.

• Compromiso por la NECESIDAD DE CAMBIOS PROFUNDOS EN LAS RELACIONES INTERNACIONALES:

► La guerra en Ucrania y el genocidio del pueblo palestino nos demuestran que el actual orden mundial es totalmente injusto y exige cambios radicales a nivel social, económico y político.
► La actual organización mundial es profundamente injusta: 841 millones de personas padecen hambre o 1.000 millones no disponen de una vivienda adecuada.
► Aumenta la criminalización de la disidencia y de los movimientos sociales.
► Se produce un incremento de las políticas xenófobas y estigmatizadoras de las clases populares y una persecución de las personas migrantes.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedintumblrmail